Sjabloon:Toonsoort: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 21: | Regel 21: | ||
Bij iedere toonsoort hoort een toonladder. De toonladder van {{{1}}}{{{2|}}} luidt: {{Toonladder|{{{1}}}|{{{2|}}} }} | Bij iedere toonsoort hoort een toonladder. De toonladder van {{{1}}}{{{2|}}} luidt: {{Toonladder|{{{1}}}|{{{2|}}} }} | ||
{{#if:{{{2|}}}|| | {{#if:{{{2|}}} | ||
De voorlaatste noot {{noot|{{{1}}}|11}} van de ladder is een leidtoon: deze geeft spanning, die oplost zodra je de laatste noot speelt. | |De voorlaatste noot {{noot|{{{1}}}|10}} wordt (omhoog gaand) vaak verhoogd tot een {{noot|{{{1}}}|11}} om extra spanning te krijgen net als in de majeur ladder een leidtoon naar de grondtoon {{noot|{{{1}}}|0}} ontstaat. | | ||
|De voorlaatste noot {{noot|{{{1}}}|11}} van de ladder is een leidtoon: deze geeft spanning, die oplost zodra je de laatste noot speelt. | |||
}} | }} | ||
</includeonly><noinclude> | </includeonly><noinclude> | ||
{{Toonsoort|A|m}} | {{Toonsoort|A|m}} | ||
</noinclude> | </noinclude> | ||
Versie van 27 mei 2011 01:33
De belangrijkste akkoorden voor de toonsoort Am zijn:
| subdominant | tonica | dominant septiem |
|---|---|---|
|
|
|
In de meeste gevallen begin je met het tonica akkoord, hier Am-akkoord. Je speelt dat net zolang tot het niet meer 'past'. Dan probeer je het bijbehorende dominant-septiem akkoord (hier dus het E7-akkoord).
Meestal zal het dominant-septiem weer gevolgd worden door het tonica akkoord. Het (dominant)septiemakkoord stelt een vraag, die door het tonica-akkoord weer wordt beantwoord. De akkoordovergang E7->Am moeten je vingers als het ware bij elkaar onthouden.
Als je er niet meer uitkomt met de eerste twee akkoorden heb je nog een derde akkoord nodig: het subdominant-akkoord voor de toonsoort A: het Dm-akkoord.
Met zo'n set van drie akkoorden kun je - mits je stem dat toelaat - een grote hoeveelheid liedjes begeleiden.
Bij iedere toonsoort hoort een toonladder. De toonladder van Am luidt: A, B, C, D, E, F, G, A
De voorlaatste noot G wordt (omhoog gaand) vaak verhoogd tot een Gis om extra spanning te krijgen net als in de majeur ladder een leidtoon naar de grondtoon A ontstaat.