Sjabloon:Toonsoort: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 24: | Regel 24: | ||
</includeonly><noinclude> | </includeonly><noinclude> | ||
{{Toonsoort| | {{Toonsoort|D}} | ||
</noinclude> | </noinclude> | ||
Versie van 26 mei 2011 19:35
De belangrijkste akkoorden voor de toonsoort D zijn:
| subdominant | tonica | dominant septiem |
|---|---|---|
|
|
|
In de meeste gevallen begin je met het tonica akkoord, hier D-akkoord. Je speelt dat net zolang tot het niet meer 'past'. Dan probeer je het bijbehorende dominant-septiem akkoord (hier dus A7-akkoord).
Meestal zal het dominant-septiem weer gevolgd worden door het tonica akkoord. Het (dominant)septiemakkoord stelt een vraag, die door het tonica-akkoord weer wordt beantwoord. De akkoordovergang A7->D moeten je vingers als het ware bij elkaar onthouden.
Als je er niet meer uitkomt met de eerste twee akkoorden heb je nog een derde akkoord nodig: het subdominant-akkoord voor de toonsoort D: het G-akkoord hier G.
Met zo'n set van drie akkoorden kun je - mits je stem dat toelaat - een grote hoeveelheid liedjes begeleiden.
Bij iedere toonsoort hoort een toonladder. De toonladder van D luidt: D, E, Fis, G, A, B, Cis, D
De voorlaatste noot Cis van de ladder is een leidtoon: deze geeft spanning, die oplost zodra je de laatste noot speelt.