Groot septiemakkoord: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 14: | Regel 14: | ||
Een groot-septiemakkoord klinkt meestal het beste als het grote-septiem bovenin te horen is. | Een groot-septiemakkoord klinkt meestal het beste als het grote-septiem bovenin te horen is. | ||
In tegenstelling tot een dominant-septiemakkoord heet een groot-septiemakkoord geen trekkende functie; een {{D7}} vraagt als het ware heel hard om een {G}}. Een {{D^}} doet dat niet; een groot-septiemakkoord heeft niet de harmonisch stuwende functie. | In tegenstelling tot een [[dominant-septiemakkoord]] heet een groot-septiemakkoord geen trekkende functie; een {{D7}} vraagt als het ware heel hard om een {G}}. Een {{D^}} doet dat niet; een groot-septiemakkoord heeft niet de harmonisch stuwende functie. | ||
{{ChordList|^}} | {{ChordList|^}} |
Versie van 8 jan 2021 00:30
Eeen groot-septiemakkoord is een akkoord waar bovenop een grote terts is gestapeld. Hiermee wordt het interval tussen de grondtoon en de toegevoegde noot een grote septiem. Groot-septiemakkoorden worden op nogal eens verschillende manier weergegeven;
CΔ | CΔ7 | CM | CMaj | Cmaj | CM7 | CMaj7 | Cmaj | Cmaj7 |
Een groot-septiemakkoord klinkt meestal het beste als het grote-septiem bovenin te horen is.
In tegenstelling tot een dominant-septiemakkoord heet een groot-septiemakkoord geen trekkende functie; een D7 vraagt als het ware heel hard om een {G}}. Een DΔ doet dat niet; een groot-septiemakkoord heeft niet de harmonisch stuwende functie.