Groot septiemakkoord: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
(Een tussenliggende versie door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
Regel 12: | Regel 12: | ||
Een groot-septiemakkoord klinkt meestal het beste als het grote-septiem bovenin te horen is. | Een groot-septiemakkoord klinkt meestal het beste als het grote-septiem bovenin te horen is. | ||
In tegenstelling tot een [[dominant-septiemakkoord]] heeft een groot-septiemakkoord geen trekkende functie; een {{cf|D7}} vraagt als het ware heel hard om een {{cf|G}}. Een {{cf|D | In tegenstelling tot een [[dominant-septiemakkoord]] heeft een groot-septiemakkoord geen trekkende functie; een {{cf|D7}} vraagt als het ware heel hard om een {{cf|G}}. Een {{cf|D<sup>Δ</sup>}} doet dat niet; een groot-septiemakkoord heeft niet de harmonisch stuwende functie zoals een [[dominant-septiemakkoord]] dat heeft. | ||
{{ChordList|^}} | {{ChordList|^}} | ||
[[Categorie:Jazz]] | [[Categorie:Jazz]] | ||
[[Categorie:Akkoordtype]] |
Huidige versie van 6 mrt 2021 om 12:22
Een groot-septiemakkoord is een akkoord waar bovenop een grote terts is gestapeld. Hiermee wordt het interval tussen de grondtoon en de toegevoegde noot een grote septiem. Groot-septiemakkoorden worden op nogal eens verschillende manier weergegeven;
- CΔ
- CΔ7
- CM
- CMaj
- Cmaj
- CM7
- CMaj7
- Cmaj
- Cmaj7
Een groot-septiemakkoord klinkt meestal het beste als het grote-septiem bovenin te horen is.
In tegenstelling tot een dominant-septiemakkoord heeft een groot-septiemakkoord geen trekkende functie; een D7 vraagt als het ware heel hard om een G. Een DΔ doet dat niet; een groot-septiemakkoord heeft niet de harmonisch stuwende functie zoals een dominant-septiemakkoord dat heeft.